سازندگان اتومبیل چه چیزی را می‌توانند به فناوری دوربین 360 درجه اضافه کنند؟

سازندگان در حال رقابت برای اضافه کردن فناوری‌ دوربین 360 درجه ، برای تامین ایمنی و راحتی هستند. لندروور یک سیستم دید X-ray را به اسم سرپوش شفاف راه اندازی کرد که می‌تواند از داخل سقف ماشین بیرون را ببینید و زمان بالا رفتن از جاده و مسیر را به شما نشان می‌دهد. بیشتر ماشین‌های شاسی بلند دوربین‌های جلویی به سمت پایین دارند. لندروور این فناوری را کمی‌بیشتر ارتقاء داده و جاده را به عنوان یک مسیر نیمه شفاف در زیر چرخ‌ها نشان می‌دهد.

شاسی بلندهای گران قیمت‌تر یک دوربین پنجم را در بالای شیشه قرار می‌دهند تا دید عقب را تقویت کند. شما هنوز هم به یک دوربین رو به پایین نیاز دارید، چرا که عقب ماشین‌های شاسی بلند ممکن است دید دوربین‌ها را به فاصله 60 تا 150 سانتی متری را کور کنند. دوربین 360 درجه انواع خودرو را همچنین می‌توان به عنوان جایگزینی برای دید عقب استفاده کرد؛ برای مثال، زمانی که مقدار زیادی بار در عقب ماشین قرار گرفته است. تسلا و سازندگان دیگر در حال کار کردن بر روی سیستم‌های دیجیتالی دید عقب هستند؛ این سیستم‌ها می‌توانند دوربین‌های عقب و کنار را به همدیگر وصل کرده تا یک تصویر عالی را فراهم آورند.

دستکاری‌های ساده باعث مفیدتر شدن دید اطراف و عقب ماشین خواهند شد. آنها را می‌توان با استفاده از تمییزکننده‌های لنز بهتر کرد، خواه با استفاده از هوا و یا آب صورت گیرد. لنز‌ها اغلب کدر، کثیف یا خیس می‌شوند و تصویر درستی را نشان نمی‌دهند. چراغ‌های اضافی باید نور را بهتر پخش کنند؛ کیفیت‌ها تنوع بسیاری دارند.

چرا دوربین 360 درجه خودرو از الزامات استاندارد هم بهتر هستند؟

هر ساله تقریبا 210 نفر به خاطر تصادفات ناشی از دنده عقب رفتن می‌میرند که در مقابل 33,561 نفر مرگ و میر جاده‌ای در سال 2012 قرار دارد. استانداردها داشتن دوربین عقب را برای ماشین‌ها از سال 2008 الزامی کرده است. قانون داشتن دوربین عقب سرانجام در سال 2019 به بار خواهد نشست که همه ماشین‌های فروخته شده یک سیستم دوربین عقب خواهند داشت.

زمانی که این سیستم دوربین 360 درجه بر روی ماشین هامر اچ2 در سال 2004 نصب شد، قیمت دوربین به اضافه دستگاه نمایشگر چیزی حدود 150 دلار بود. تا سال 2019، قیمت دوربین‌ها 50 دلار خواهد بود و بسیاری از ماشین‌ها به صورت پیش فرض نمایشگرهای مخصوص سرگرمی خواهند داشت، و این هزینه به خاطر تغییر قیمت پایه ماشین پرداخت خواهد شد.

قانون گذاری و استفاده از این ملزومات، تنها باعث نجات جان تعداد کمی از مردم خواهد شد. پیش بینی می‌شود که سیستم‌های اضافی علی رغم هزینه‌ای که در بر خواهند داشت در هر سال باعث نجات جان یک سوم از تعداد 210 نفر خواهند شد. بسیاری از رانندگان به نمایشگرها نگاه نخواهند کرد و آنهایی که نگاه می‌کنند افراد را به دلیل کثیفی یا نور خورشید موجود بر روی دوربین یا صفحه LCD نخواهند دید.

قوانین این امکان را در اختیار رانندگان قرار خواهند داد تا نمایشگرهای کوچکی را در آینه‌های بغل بگذارند. تجربه شخصی نشان می‌دهد علی رغم اینکه این نمایشگرها بیش از حد کوچک هستند، اما از خطرات جلوگیری خواهند کرد. اتومبیل سازان احتمالا آنها را در ماشین‌های ارزان قیمت‌تر به کار خواهند برد. تصویری را که می‌توانید در آنها ببینید ممکن است واقعی‌تر باشد و فاصله ماشین تا چند متر بهتر دیده شود.

دوربین‌های فضای اطراف خودرو از دو جهت نسبت به دوربین‌های عقب توصیه شده توسط قوانین بهتر هستند. اول از هر چیز، دوربین‌های اطراف می‌توانند بچه‌ها یا حیوانات خانگی را نشان دهند که از کناره‌ها به ماشین نزدیک می‌شوند. همچنین، قیمت این سیستم‌ها احتمالا توسط کاهش هزینه‌های آسیب به ماشین جبران خواهد شد. چه کسی در طی 10 سال حداقل یک تصادف با سرعت پایین ندارد؟ شما ممکن است آن را گزارش ندهید، چرا که بیشتر آن را از جیب خودتان پرداخت خواهید کرد، اما مطمئنا این مقدار پول را به تدریج در طول زمان خرج می‌کنید.

مشکلات مربوط به گرمکن صندلی ماشین به طور عمده در برق ورودی، کلید گرمکن صندلی و یا المان گرمایشی آن رخ می‌دهند. سیم گرمایشی که باعث گرم شدن صندلی می‌شود، معمولا کوچک و ضعیف می‌باشد، و همین امر آن را با گذشت زمان مستعد خراب شدن می‌کند. شما یا می‌توانید گرمکن صندلی فابریک را عوض کنید، یا اینکه قسمت‌های خراب را با استفاده از لحیم تعمیر کنید و سپس آن را با استفاده نوار چسب برق یا شیلد حرارتی بپوشانید. بخش‌های زیر چگونگی تعویض سیم خراب را در صندلی گرمایشی ماشین به شما نشان می‌دهند.

المان گرمایشی را امتحان کنید

در مرحله اول المان گرمایشی را امتحان کنید. شما باید المان و سیم‌هایی را پیدا کنید که از سمت کلید به سمت صندلی جریان دارند. شما می‌توانید یکی از المان‌های گرمایشی را در کف و دیگری را در پشت صندلی پیدا کنید. اگر هر دوی المان‌ها گرم نمی‌شوند، پس یک مشکل جدی پیش رو دارید. صفحه صندلی را با استفاده از پیچ گوشتی بیرون بیاورید. سیمی را پیدا کنید که مستقیما به منبع المان گرمایشی کف صندلی می‌رود. شما همچنین می‌توانید صندلی را با استفاده از چرخ دنده ضامن دار بیرون بیاورید.

سیم سربی را بررسی کنید

اکنون با استفاده از مولتی‌متر ولتاژ المان سیم سربی را اندازه بگیرید. مولتی‌متر را بر روی 20 ولت قرار دهید، اکنون سیم مشکی را به بدنه و سیم قرمز را به سیم برق ورودی متصل کنید. ولتاژ را با روشن کردن کلید بررسی کنید. اگر نتیجه کار بین 4 تا 12 ولت باشد، پس سیم کشی تا آن نقطه سالم است. چند نقطه دیگر را نیز چک کنید. اگر همه آنها بالاتر از 4 ولت باشند، پس المان گرمکن صندلی  به اندازه کافی نیرو دریافت می‌کند و اگر گرم نشود احتمالا المان گرمایشی معیوب است. اگر هر نقطه از آن ولتاژ صفر را نشان دهد، پس باید سیم کشی برق ورودی را عوض کنید. آن را از مغازه‌هایی بخرید که سیم‌هایی با ضخامت سیم خودتان دارند.

پیوستگی اتصالات را بررسی کنید

المان گرمایشی کف صندلی را بیرون بیاورید تا پیوستگی اتصال را بررسی کنید. این پیوستگی همان تداوم جریان الکتریکی می‌باشد. المان را باز کنید و همه سیم کشی را جدا کنید. مولتی متر را بر روی تنظیمات پیوستگی جریان قرار دهید و یک سیم آن را به سر ابتدایی المان گرمایشی متصل کنید و سیم دیگر را به نقاط مختلف المان وصل کنید. اگر صدای بوق کوچکی بشنوید یا نشانه جریان را ببنید، پس المان شما معیوب نیست. اگر تداوم جریان را بر روی المان نبینید، پس مطمئنا معیوب است و باید عوض شود.

پیوستگی جریان المان دوم را نیز بررسی کنید

المان گرمایشی دوم در میان تودوزی صندلی قرار دارد و به همین منظور باید تودوزی را با استفاده از ابزار مناسب جدا کنید. بعد از دسترسی به المان پشتی سیستم گرمکن صندلی ، تداوم جریان را بررسی کنید. اگر هر دوی المان‌ها معیوب بودند، باید آنها را تعویض کنید.

تعویض المان گرمایشی

پیچ‌های المان‌ها را باز کنید. سپس باید سیم کشی مناسبی را بر روی المان‌ها با توجه به ترتیب درست آنها و قراردهی اتصال‌ها انجام دهید. المان‌های جدید را ببندید و دو سیم برق ورودی را دوباره به انتهای المان‌ها وصل کنید. از چسب برای وصل کردن دوباره تودوزی‌ها استفاده کنید.

دوربین‌های 360 درجه چرا از آن چیزی که باید باشند بهتر هستند؟

دوربین‌های 360 درجه برای دید فضای اطراف خودرو می‌توانند عنصر کلیدی بعدی در ایمنی خودروها باشند. آنها قیمت بیشتری دارند و امنیت بیشتری را نسبت به دوربین‌های عقب ماشین فراهم می‌آورند که در همه ماشین‌های سال 2018 الزامی می‌باشند. یک سیستم نشان دهنده فضای اطراف با دوربین 360 درجه انواع خودرو که به درستی به کار گرفته شده است، از دوربین‌هایی استفاده می‌کند که در هر چهار طرف ماشین قرار دارند، از شخص در مقابل مرگ‌های ناخواسته محافظت خواهند کرد و همچنین از آسیب‌های دیگر به گلگیر یا چرخ آلیاژی ماشین جلوگیری به عمل خواهند آورد.

نحوه کارکرد دوربین‌های 360 درجه فضای اطراف خودرو

شرکت های Infiniti و Nissan نمایشگر فضای اطراف را برای اولین بار در سال 2007 و در ماشین Infiniti EX35 به کار بردند. این سیستم در تعدادی از ماشین‌هایشان مانند اتومبیل بسیار کوچک Nissan Versa Note و Nissan Rogue SUV به کار رفته است. یک دوربین در وسط قرار دارد. دو دوربین با فضای گسترده‌تر در آینه‌های بغل به سمت پایین قرار داده شده‌اند. چهارمین دوربین در بالای پلاک ماشین قرار گرفته است.

یک نرم افزار تصویر دریافتی از دوربین‌های 360 درجه را به همدیگر متصل می‌کند و تصویر ماشین را در وسط نشان می‌دهد. این کار مانند این است که یک زنبور مخصوص به خودتان، در ارتفاع 1?5 متری ماشین داشته باشید که تصویری را از ماشین به شما مخابره می‌کند.

کار روزمره این دوربین‌های 360 درجه به چه صورت است؟ همانطور که دنده عقب می‌روید، می‌توانید ببینید که ماشین‌تان در وسط صفحه قرار گرفته است. اگر راه ماشین‌تان مسدود شده باشد، یا اینکه با راه ماشین‌رو خانه دوست‌تان آشنا نباشید، مخصوصا آنهایی که پیچ یا سرپایینی دارند و نمی‌توانید آنها را از آینه ببینید، در این موارد استفاده از این دوربین‌های 360 درجه بسیار مناسب است.

همچنین زمانی که می‌خواهید ماشین را در یک پارکینگ با خطوط موازی پارک کنید، با استفاده از این سیستم می‌توانید ماشین را به شیوه‌ای عالی در وسط خطوط قرار دهید، که شاید تنها راننده‌ای باشید که به این شیوه پارک کرده است و همچنین می‌توانید ماشین را در فاصله قانونی 15 سانتی متری جدول کنار خیابان نگه دارید.

در بیشتر ماشین‌ها، دید پارکینگ هنگام قرار دادن ماشین در دنده عقب به صورت خودکار فعال می‌شود. دکمه جلو را بزنید و به این صورت می‌توانید در هنگام جلو رفتن فضای جلویی را نیز در اختیار داشته باشید.

صدای زنگ و سوت

بعضی از ماشین‌ها دیدهای مختلفی را فراهم می‌آورند. Nissan، که از دوربین‌ 360 درجه ماشین بیشتر از بقیه استفاده کرده است، چهار دید مختلف ارائه می‌دهد. دید پرنده‌ای به صورت پیش فرض می‌باشد و چهار طرف ماشین را نشان می‌دهد. بعضی از دیدها تنها منحصر به جلو یا عقب می‌باشند، که دید عقب ماشین تقریبا مانند این است که از دوربین دنده عقب استفاده کنید. دید جلوی ماشین، که Nissan آنها را ارائه می‌دهد، دید سمت جلوی ماشین را نشان می‌دهد و عرض ماشین را با نقطه چین مشخص می‌کند؛ از آن برای محافظت از چرخ‌ها در هنگام پیچیدن استفاده کنید.

برخی از سازندگان ماشین دید گسترده‌ای را از جلو و عقب ماشین ارائه می‌دهند و SUV ها یک دید عقب نزدیک شده دارند که مستقیما به سمت پایین است و در امر بستن به تریلر‌ها می‌تواند مفید باشد. چنین چیزی را همچنین می‌توان در ماشین‌هایی پیدا کرد که دید منحصر به عقب دارند.

BMW دارای یک دید مرکزی گسترده با قطر تقریبا 25 سانتی متر می‌باشد، که می‌تواند محیط اطراف و همچنین نزدیک بودن اشیاء را با استفاده از نشانگرهای سبز، زرد، قرمز نشان دهد تا میزان نزدیکی ما را مشخص کنند. سازندگان اتومبیل آلمانی، که محصولات خود را برای بزرگراه‌های بدون محدودیت سرعت می‌سازند، این دوربین‌ها را برای بیرون آمدن از کوچه‌ها به کار می‌برند و دوربین را در جلوی چرخ های جلو و به سمت کناره‌ها قرار می‌دهند؛ این شرکت‌ها تصویری تقسیم شده را بر روی LCD خود نشان می‌دهند. آشنا بودن با چنین تصویرهایی واقعا الزامی می‌باشد.

علاوه بر ویژگی‌های دید دوربین‌های 360 درجه برای فضای اطراف خودرو، نیسان توانایی تشخیص اشیاء متحرک را ارائه می‌دهد. سنسورها به دنبال اشیائی می‌گردند که وارد مسیر ماشین می‌شوند و راننده را با استفاده از صدای زنگ آگاه می‌کنند. اینها می‌توانند دوچرخه، حیوان خانگی یا یک بچه باشند که از ماشین پیاده می‌شوند و به سمت مادرشان می‌دوند تا خداحافظی کنند.

در مقاله قبل در مورد محل قرار گیری بلندگوها، اتصال زمین آمپلی فایر و جای دادن سیم‌های سیستم صوتی در محل مناسب مطالبی را بیان کردیم در اینجا به ادامه مقاله قبل می‌پردازیم. برای اینکه دی وی دی فابریک خودروی شما بهترین کارآیی را داشته باشد و صدایی صاف و قدرتمندی را ایجاد کند رعایت کردن نکات و استانداردهای موجود یکی از اقدامات اولیه می‌باشد.

نگه دارنده فیوز

شما همچنین به همراه آمپلی فایر سیستم صوتی خودرو یک نگه دارنده فیوز هم دریافت خواهید کرد. این نگه دارنده ممکن است از قبل بر روی سیم نیرو وصل شده باشد، اما اگر چنین نیست باید خودتان آن را نصب کنید. استاندارد صنعتی حکم می‌کند که این نگه دارنده نباید بیشتر از 45 سانتی متر از باتری ماشین دور باشد؛ کمتر از 30 سانتی متر می‌تواند بهتر باشد. یک تکه سیم 45-30 سانتی متری از سیم نیرو را ببرید، آن را به یک سمت نگه دارنده فیوز متصل کنید، و سمت دیگر سیم را به سمت دیگر نگه دارنده فیوز وصل کنید.

سیم‌های آن را به شیوه‌ای مناسب لخت کرده و به یکدیگر متصل کنید، یا اینکه آنها را لحیم کرده و با شیلد حرارتی یا نوار چسب برق بپوشانید. همچنین به یاد داشته باشید که سیم نیروی آمپلی فایر با یک بست کمکی در کنار نقطه اتصال باتری قرار خواهد گرفت. نکته: این نقطه اتصال حلقه‌ای را به یک سرپیچ متصل کرده که از نقطه اتصال مثبت باتری محافظت می‌کند. آن را مستقیما به خود باتری وصل نکنید.

وصل کردن “سیم روشن کننده” آمپلی فایر سیستم صوتی

مرحله بعدی بیرون آوردن رادیو و پیدا کردن “سیم روشن کننده” آمپلی فایر می‌باشد که از آن بیرون زده است، معمولا با رنگ آبی نشان داده می‌شود آمپلی فایر سیستم صوتی خودرو شما یک سیم رابط برای اتصال با این سیم خواهد داشت، و می‌توان آنها را بر اساس سلیقه خودتان به هم پیچاند یا لحیم کرد. به محض اینکه این سیم‌ها به همدیگر متصل شوند، سیم “روشن کننده” آمپلی فایر به محض روشن شدن DVD فابریک به صورت خودکار به آمپلی فایر فرمان می‌دهد تا روشن شود. (به توضیحاتی که در مورد سیم آبی دادیم دقت کنید).

متصل کردن سیم‌های سیگنال به آمپلی فایر سیستم صوتی

اکنون نوبت متصل کردن سیم‌هایی است که سیگنال‌ها را به آمپلی فایر می‌فرستند. بعضی از گیرنده‌های استریو ممکن است دارای جک‌های نوع RCA باشند و بعضی دیگر ممکن است آنها را نداشته باشند، اما مهم‌ترین چیز برای به خاطر سپردن این است که سیم‌های سیگنال و کابل نیرو باید از طرفین مخالف ماشین رد شوند تا از نویز و پارازیت الکتریکی اجتناب شود.

بسیاری از استریوها دارای جک نوع RCA برای متصل کردن سیم‌های فرستنده سیگنال به آمپلی فایر هستند. با این وجود، اگر رادیوی شما خروجی RCA ندارد، این امکان وجود دارد که از سیم اسپیکر کارخانه‌ای به عنوان منبع برای آمپلی فایر استفاده کنید. برای این کار به تبدیل خروجی سیم نیاز دارید که خروجی‌های بالای سیم اسپیکر را از منبع صدا به خروجی‌های سطح پایین RCA بر روی آمپلی فایر تبدیل می‌کند. سیم‌های اسپیکر یا پشت رادیو را ببرید و سپس آنها را از رادیو به تبدیل خروجی متصل کنید.

متصل کردن اسپیکرها به آمپلی فایر

مرحله آخر قبل از امتحان کردن و لذت بردن از بلندگوهای جدیدتان وصل کردن سیم‌های جدید از خروجی‌های آمپلی فایر به هر کدام از اسپیکرها می‌باشد. ضخامت 16 می‌تواند برای استفاده در اسپیکرها مناسب باشد، و همچنین ضخامت های 14 و 12 برای ساب ووفر می‌تواند بسیار عالی باشد. اطمینان حاصل کنید که سیم کشی از سرهای مثبت و منفی آمپلی فایر به سرهای مثبت و منفی اسپیکرها به درستی انجام شده‌اند تا کیفیت صدا حفظ شود.

بر خلاف ورودی‌های خود رادیو، سیگنال‌هایی که وارد اسپیکرها می‌شوند در صورت نزدیک بودن به کابل نیرو دچار پارازیت و نویز نخواهند شد. سیم کشی اسپیکرهای ماشین را از طریق یک روکش پلاستیکی به داخل قاب در هدایت کنید، معمولا این روکش را می‌توانید در نزدیکی لولاهای در پیدا کنید.

اگر توان خروجی سیستم صوتی خودرو شما کمتر از 75 وات است، این امکان وجود دارد که همه سیم کشی‌های اسپیکر از بلندگو را از طریق داشبرد پشت استریو انجام دهید. از این طریق، از همه سیم‌های کارخانه‌ای اسپیکر استفاده خواهید کرد تا صدا را به اسپیکرها برسانید. هر کدام از سیم‌های اسپیکر که از همبست خارج شده‌اند را بریده و آنها را به سیم‌های خارج شده از آمپی فایر متصل کنید.

نصب یک آمپلی فایر دیگر

نصب یک آمپلی فایر ثانویه برای سیستم صوتی خودرو به کار چندان بیشتری نسبت به اولین آمپلی فایر نیاز ندارد. از همبست‌های توزیع نیرو و اتصال زمین استفاده کنید تا نیازی به دوبرابر کردن سیم کشی‌های سیستم صوتی نداشته باشید. شما به سیم سیگنال ساب ووفر و همچنین یک سیم اضافی روشن کننده دیگر نیاز خواهید داشت. برای سیم روشن کننده می‌توان از اتصال سیم فعلی هم استفاده کرد.

تنها مورد، منحصر به خازن سابووفر می‌باشد. به صورت خلاصه، خازن وسیله‌ای است که می‌تواند انرژی الکتریکی را در خود ذخیره کند. از آنجا که آمپلی فایر دوم که به ساب ووفر سیستم صوتی متصل می‌شود به ولتاژ دائمی نیاز دارد تا نیروی خود را تامین کند، هرگونه نوسان در آن ولتاژ می‌تواند باعث از دست دادن موقتی نیرو و صدا شود. خازن هرگونه افت ولتاژ را “جبران می‌کند” و به ساب ووفر ولتاژ رسانی می‌کند تا همیشه آن را در حالت بهینه نگه دارد.

روشن کردن سیستم صوتی خودرو

بعد از چک کردن همه اتصالات، سر منفی و مثبت باتری را دوباره وصل کنید. به محض اینکه همه چیز روشن شد، سیستم صوتی جدید شما بر اساس رضایت شما کار خواهد کرد، رادیو و همه قاب‌های شل را سر جای خود قرار دهید. از سیستم صوتی با صدای جدید و قدرتمندتر ماشین خود لذت ببرید!

ما طرح کلی سیم کشی یک سیستم صوتی معمولی ماشین را توضیح خواهیم داد، و همچنین در مورد ملاحظات و مراحلی حرف می‌زنیم که باید هنگام اضافه کردن یک یا دو بلندگو به آنها توجه کرد. در این مقاله، در مورد اصول کلی سیم کشی سیستم صوتی و دی وی دی فابریک ماشین‌ها حرف خواهیم زد. بخصوص، به مسئله اضافه کردن یک یا دو بلندگو به آن نگاهی خواهیم انداخت و هردوی مراحل مکانیکی و الکتریکی را بررسی خواهیم کرد. در حال خواندن متن دوباره به این توضیحات اولیه برگردید تا اساس کار از دستتان در نرود.

یک سیستم صوتی با دو بلندگو

یک خروجی 4 کاناله برای دو جفت اسپیکر، و یک خروجی مونو برای یک ساب ووفر.
مرحله اول بسیار حائز اهمیت می‌باشد. هر سیم کش برق و در واقع هر متخصص امور خودرو این مرحله را سفارش خواهد کرد: با جدا کردن کابل منفی و مثبت باتری آنها را از ماشین جدا کنید. باید این کار را برای جلوگیری از هرگونه خطر احتمالی انجام دهید. به یاد داشته باشید که بر روی بسیاری از ماشین‌های جدیدتر به “رمز رادیو” نیاز دارید تا سیستم‌های رادیویی ماشین را دوباره به کار بیاندازید.

مکان بلندگو

با فرض اینکه ماشین شما از قبل سیستم صدای استریو داشته و علاقه دارید به عنوان ارتقاء آن، یک یا دو بلندگو بیشتر نصب کنید، مرحله بعد مشخص کردن محل نصب آنها خواهد بود. اگر یکی از آنها را در فاصله کمتر از یک متر از رادیوی ماشین قرار دهید یا اینکه آن را مستقیما بر روی شاسی فلزی ماشین پیچ و مهره کنید، صداهای بسیار آزاردهنده‌ای در موسیقی خود خواهید شنید. دور کردن بلندگو از سیستم صوتی خودرو؛ و قرار دادن آن بر روی حلقه‌های پلاستیکی و یا نصب کردن آن بر روی جایی غیر از شاسی می‌تواند به از بین بردن صداهای اضافی کمک کند.

نصب بلندگو در صندوق عقب در خودروهای هاچ بک معمولا می‌تواند ایده مناسبی باشد، در حالی که آویزان کردن آن از هر نقطه‌ای مشخصا فکر خوبی نیست. برای اینکه مطمئن شوید گرمای بلندگو از آن خارج می‌شود، توجه داشته باشید که فضاهای تهویه آن روبه بالا باشند. بلندگوها دارای شیارهایی بر روی سطح خود هستند تا گرما به راحتی از آنها خارج شود. (بلندگوهای بزرگ ممکن است حتی بیش از حد داغ شوند.) زمان انتخاب جا برای بلندگوهای سیستم صوتی خودرو ، اطمینان حاصل کنید که فضای کافی دور و بر آنها وجود دارد تا گرمای آنها بتواند تهویه شود. پره‌های تهویه بلندگو باید به سمت کناره‌ها یا بالا باشند. نصب کردن بلندگو به صورت روبه پایین مطلقا نباید انجام شود، چرا که پره‌های خنک کننده به سمت پایین قرار می‌گیرند و گرمای خارج شده دوباره به سمت خود دستگاه بر می‌گردد.

همچنین باید در کناره‌های بلندگو فضای کافی لحاظ کنید تا سیم کشی را انجام دهید؛ تا بتوانید دستگاه‌هایی مانند آمپلی فایر (تقویت کننده صدا)، برای چند بانده کردن صدا و غیره را نصب کنید. چند جای معمولی که آمپلی فایرها را در آنها نصب می‌کنند شامل زیر داشبورد سمت شاگرد، زیر یکی از صندلی‌ها یا در صندوق عقب می‌باشند. هر کدام از این انتخاب‌ها مزایا و معایبی دارند. زیر داشبود یا صندلی به سیم کشی کمتری نیاز دارد اما نصب کردن آنها بسیار سخت‌تر است. احتمالا باید صندلی را به صورت موقتی بیرون بیاورید. فضای صندوق عقب به راحتی قابل دسترسی است، اما سیم‌ها باید به طول خود ماشین باشند. و خب بخشی از فضای مخصوص وسایل را هم در صندوق عقب از دست خواهید داد.

اتصال زمین آمپلی فایر

بر طبق نظر متخصصین این کار، سیم زمین ضعیف یا نامناسب یکی از دلایل عمده مشکلات صدای استریو و عملکرد ضعیف آنها می‌باشد. (جالب است بدانید که همین مشکل دلیل شماره یک مشکلات الکتریکی در ماشین است.) همه آمپلی فایرها به یک سیم زمینی مجزا نیاز دارند، پس پیدا کردن جای مناسب برای برقراری این اتصالات بسیار حائز اهمیت است. یکی از انتخاب‌های راحت می‌تواند اتصال‌های زمین موجود باشد. به دنبال سیم یا کابلی بگردید که به بدنه یا شاسی پیچ شده باشد.

اگر تصمیم بگیرید که اتصال زمین دیگری درست کنید، باید با استفاده از مته یک سوراخ درست کنید (نکته، چک کنید که آیا در سمت دیگر فضای کافی دارید یا خیر)، و رنگ ماشین و رنگ های زیرین دور و بر آن را از بین ببرید که باعث جلوگیری از اتصال مناسب فلز به فلز می‌شود. یک پیچ فلزی با اندازه مناسب و واشر ستاره‌ای می‌توانند کیفیت اتصال زمینی را بسیار بیشتر کنند.

قرار دادن سیم کشی سیستم صوتی

بعد از تصمیم گیری در مورد جای بلندگو، اکنون باید در مورد مسیر سیم کشی‌ها از آمپلی فایر به سمت باتری ماشین، سیستم صوتی و اسپیکرها برنامه ریزی کنید. اگر آمپلی فایر جدید در صندوق عقب نصب شود، باید به دنبال راهی باشید تا سیم کشی را از عقب به جلو انجام دهید، در حالی که باید آن را پوشانده و دارای محافظ نیز کنید.

باید بعضی از قطعات را موقتا بیرون بیاورید تا سیم کشی را در زیر فرش ماشین انجام دهید. سیم کشی را از جاهایی انجام دهید که به راحتی قابل دسترس باشند، که از جمله آنها می‌توان به زه زیر در ماشین، کناره درها و صندلی‌ها اشاره کرد. معمولا اینها را می‌توانید به راحتی با باز کردن پیچ‌ها یا یک فشار بیرون آورید. از آنجایی که نیاز دارید یک سیم نیرو برای آمپلی فایر به صورت مستقیم به باتری ماشین وصل کنید، بهتر است سیم کشی را از سوراخ‌هایی رد کنید که قبلا برای سیم کشی‌های دیگر انجام شده‌اند.

آمپلی فایر شما نیروی خود را مستقیما از بخش مثبت باتری دریافت می‌کند، پس بهتر خواهد بود که سیم برق را از این سوراخ‌ها عبور دید. بیشتر ماشین‌ها این سوراخ را به عنوان راهی برای رد کردن بقیه سیم‌ها دارند، پس آن را پیدا کنید و سیم خود را از آن رد کنید. آمپلی فایر شما باید به همراه سیمی باشد که حدودا به اندازه طول ماشین درازا دارد. شما این سیم را از باتری موجود در موتور ماشین از طریق سوراخ پشت داشبورد و سپس از زیر قاب‌های کناری در ماشین عبور داده تا به آمپلی فایر برسند.

گارد شبکه ، بسته به نوع طراحی و مدل خودروی شما، ممکن است دارای نگهدارنده‌های پایینی باشند که می‌توانند بر روی سپر گسترش یابند. در موارد دیگر که فضای بیشتری وجود دارد، نگهدارنده‌های پایین ممکن است به گونه‌ای طراحی شده باشند که امکان نصب آنها در پایین‌تر وجود داشته و به دور سپر پیچیده شوند. اگر نگهدارنده شما از درون سپر عبور می‌کند، آنها را از قبل از اتصال به بدنه برش دهید. دستورالعمل‌هایی که برای گارد و رکاب فابریک شما ارائه می‌شوند بسته به ساخت و مدل خودروی شما خواهند بود، بنابراین از آنها به عنوان مرجع استفاده کنید. در این مرحله، پیچ و مهره را در محل قرار داده و کمی سفت کنید به طوری که امکان جابجایی و انعطاف پذیری قطعات وجود داشته باشد، شما می‌توانید آنها را بعدا و پس از اینکه همه قطعات سر جای خود قرار گرفتند سفت کنید.

این نوار محافظ یک نمونه از یک گارد است که تنها از نگهدارنده‌های پایین استفاده می‌کند. در چنین مواردی، پیچ دوم می‌تواند آنها را در محل ثابت نگه دارد. توجه داشته باشید در این خودروهای خاص، نگهدارنده‌های پایین از طریق سوراخ‌های بر روی سپر نصب نمی‌شوند. در صورت نیاز باید سوراخکاری بر روی سپر برای نصب این نگهدارنده‌ها انجام شود. در چنین مواردی نیاز است با استفاده از اره‌های دستی قابل حمل کوچک قطعات کوچکی از آن را برش دهید. این نقاط را با یک مداد روغنی یا هر نشانگر موقت دیگر علامت گذاری کنید، سپس با استفاده از یک اره، تیغه قابل حمل و فشرده آن را برش دهید و سپس سوراخ مورد نیاز را در سپر ایجاد کنید. استحکام قطعه محافظ را دوباره آزمایش کنید، و قطعات اضافی سپر پلاستیکی را برش دهید تا محافظ شما محکم شود.

نگهدارنده‌های گارد شبکه بالا

در حالی که همه انواع گارد شبکه نیاز به نگهدارنده بالا برای نصب ندارند، مونتاژهای گارد شبکه بزرگتر و سنگین‌تر مانند محافظ‌های تمام عریض اغلب به آنها نیاز دارند. اگر به آنها نیاز داشته باشید، گام بعدی نصب این نگهدارنده‌های گارد شبکه می‌باشد. در صورتیکه مونتاژ کارخانه‌ای اجازه دهد، این نگهدارنده‌ها به اندازه کافی باریک و ظریف می‌باشند که در بین دهانه‌ها در بالا یا پایین پنجره مشبک و یا سپر نصب شوند. توجه داشته باشید که انتهای برخی نگهدارنده‌ها که به ستون رادیاتور پیچ می‌شوند ممکن است بزرگتر از بخشی باشند که به گارد شبکه در خارج پیچ می‌شوند. در چنین مواردی، انتهای بزرگتر نگهدارنده در داخل ممکن است از طریق پنجره مشبک محافظ نصب نشود و شما ممکن است نیاز به محکم کردن قطعه از پشت پنجره مشبک داشته باشید.

اگر گارد شبکه نیاز به نگهدارنده بالا داشته باشد، معمولا از طریق جلوی پنجره یا دهانه‌های پنجره مشبک نصب می‌شوند. اگر عبور از پنجره مشبک در وسیله نقلیه شما به لحاظ فیزیکی غیر ممکن است، نگهدارنده‌ها احتمالا به شکلی طراحی شده‌اند تا به مونتاژ پنجره مشبک زیر قطعه نصب شوند. این احتمالا باعث می‌شود تا به طور موقت شبکه محافظ را جدا کنید. اگر وسیله نقلیه شما دارای سوراخ‌های از پیش تعیین شده بر روی قاب پشت پنجره مشبک رادیاتور و یا در ستون‌های پشتیبانی آن باشد، نگهدارنده‌ها می‌توانند در سوراخ‌های از پیش تعیین شده در نقاط مناسب نصب شوند. در غیر اینصورت، شما ممکن است نیاز به سوراخ کردن آنها داشته باشید.

گارد شبکه ، میله‌های محافظ، و محافظ‌های سپر دارای ظاهر و سطح حفاظت عالی هستند. ما به شما مراحل و ابزار مورد نیاز برای نصب گارد و رکاب فابریک را نشان می‌دهیم.

ابزار و لوازم مورد نیاز برای نصب گارد شبکه:

• آچار دستی و برقی
• سوکت
• پیچ گوشتی
• دریل برای سوراخکاری

توصیه می‌کنیم قبل از نصب گارد شبکه از روان کننده و برطرف کننده زنگ برای پیچ‌ها و اتصال دهنده‌ها استفاده کنید.

ابزار اختیاری بسته به وسیله نقلیه و لوازم جانبی:

• مته سوراخکاری برای فلزات
• فرز برای برش یا یک اره قابل حمل
• مهره

محافظ و گارد شبکه ، میله‌های محافظ، میله‌های فشاری و محافظ‌های سپر، همگی دارای ظاهری مناسب بوده و محافظت کافی برای بخش جلویی وسیله نقلیه شما را در برابر ضربات سخت در جاده‌ها و مسیرهای پرفراز و نشیب ارائه می‌دهند. یکی از بهترین نکات در مورد این گارد شبکه این است که نه تنها ظاهری خوب و یکپارچه با مقاومت بالا برای مدتی طولانی دارند، نصب آنها نیز مدت زمان بسیار کوتاهی طول می‌کشد. در واقع، گارد شبکه را می‌توان، در اغلب موارد با استفاده از ابزار دستی ساده ( پیچ و مهره ) نصب کرد.

به مراحل اولیه که بتوانید آنها را ساده‌تر از آنچه که فکر می‌کنید بر روی ماشین خود نصب کنید، می‌پردازیم.

قطعات نگهدارنده در پایین گارد شبکه

اولین قدم این است که نگهدارنده‌ها را در پایین گارد شبکه خود نصب کنید. معمولا، برای نصب این نگهدارنده‌ها قطعات محافظ مورد نیاز هستند. مجموعه‌های بزرگتر مانند محافظ‌های شبکه عریض معمولا دارای نگهدارنده‌های بالایی نیز هستند. نگهدارنده‌های پایین در سوراخ‌های از پیش طراحی شده در قاب خودرو شما نصب می‌شوند و مواردی که در کیت قرار می‌گیرند باید دقیقا متناسب با ساخت و مدل خاص خودروی شما باشند. در بعضی از وسایل سوراخ‌های از پیش حفاری شده به عنوان نقاط اتصال چرثقیل در کارخانه استفاده می‌شوند.

اگر چنین است، این قلاب‌ها باید ابتدا باز شده و جدا شوند. از آنجا که آنها برای مدتی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند و در محیط‌های مرطوب بوده‌اند ممکن است دچار پوسیدگی و زنگ زدگی شده باشند، به همین دلیل بهتر است از برطرف کننده زنگ‌زدگی برای روان کردن پیچ و مهره‌ها استفاده کنید. برخی وسایل نقلیه ممکن است دارای سوکت‌های پرکننده مشبک سیاه و سفید در حفره‌ها باشند که باید به آنها دسترسی داشته باشید، این پلاستیک‌ها را با یک پیچ گوشتی صاف یا چیزی شبیه به آن جدا کنید.

یک گارد شبکه معمولی ، به قاب خودرو شما در نقاط استراتژیک متصل می‌شود. در حال حاضر و پس از نصب نگهدارنده‌ها، پیچ و مهره کارخانه‌ای می‌توانند دوباره در محل استفاده شوند. توجه داشته باشید که اگر طراحی اعضای خودروی شما به آن نیاز داشته باشد، گارد شبکه شما همراه با صفحات پیچ و مهره‌ای اضافی که برای قرارگیری در مناطق تنگ طراحی شده‌اند عرضه می‌شود. پس از نصب، نگهدارنده‌های پایین به جای اتصال به قاب خودرو به این صفحات پیچ می‌شوند. اگر وسیله نقلیه شما دارای یک صفحه بزرگ پلاستیکی در زیر خود باشد، ممکن است لازم باشد آن را به طور موقت برای دسترسی به نقاط نصب کلیدی جدا کنید. سوراخ هایی که از قبل در بدنه خودرو شما حفاری شده‌اند به عنوان نقاط اتصال جرثقیل در کارخانه استفاده می‌شوند. اگر چنین است، این قلاب ها باید باز شده و جدا شوند. در بسیاری از موارد، نگهدارنده‌های پایین از دسترسی به سپر خودرو جلوگیری می‌کنند.

راننده حداکثر سرعت را شبیه به کاری که در کروز کنترل فابریک انجام می‌داد، تنظیم می‌کند. یک سنسور رادار در مقابل خودرو قرار می گیرد که در واقع ترافیک پیش روی شما را بررسی کرده و بر روی ماشین جلویی شما قفل می‌شود. سپس این سنسور سرعت ماشین شما را به گونه ای کنترل می‌کند که همیشه 2 الی 3 ثانیه از ماشین جلویی شما فاصله داشته باشد.

با استفاده از داده‌های ورودی سنسورهای رادار، واحد رایانه‌ای فاصله از ماشین جلو را محاسبه کرده و سرعت شما را نسبت به آن تعیین می‌کند. اگر وسایل نقلیه متعدد در محدوده پوشش سنسور به صورت همزمان قرار داشته باشند، سنسور به طور خودکار وسیله نقلیه‌ای را انتخاب می‌کند که سیستم باید دنبال کند.

به عنوان مثال، اگر شما در حال نزدیک شدن به یک خودرو کندتر در مسیر خود هستید و یا اگر یک خودروی دیگر به طور ناگهانی وارد مسیر شما شود، کروز کنترل انطباقی یک سری کنترل‌های اصلاحی را در مدیریت موتور و در صورت لزوم، در سیستم ترمز اعمال خواهد کرد.

ACC یا همان کروز کنترل انطباقی در زمینه ایمنی بسیار هوشمندانه عمل می‌کند. اگر شما در حال رانندگی با فاصله خیلی نزدیک به ماشین جلویی خود هستید، در دو مرحله به شما هشدار می‌دهد: اول، از طریق سیگنال‌های تصویری و صوتی و سپس از طریق یک ترمز کوتاه ناگهانی. در صورت لزوم، سیستم ماشین شما را به طور کامل متوقف می‌کند. برخی از واحدهای کروز کنترل دارای سیستم‌های لیزری هستند در حالی که برخی دیگر از دوربین‌های عدسی دار محدب بهره می‌برند. صرف نظر از این فن آوری، کروز کنترل انطباقی هم در روز و هم در شب کارآیی دارد، اما توانایی‌های آن در شرایط دشوار، مانند باران‌های سنگین، مه، برف و غیره کمی با مشکل مواجه می‌شود.

برنامه‌های آینده برای کروز کنترل انطباقی

گوگل ماشین با راننده خودکار خود را چند سال قبل معرفی کرد، که به طور کامل متکی بر فن آوری کروز کنترل مستقل بود.
این خودرو در مجموع دارای هشت سنسور است. یکی از آنها در سقف چرخنده قرار دارد که تحت عنوان Lidar شناخته می‌شود، یک دوربین که از 32 یا 64 لیزر برای اندازه گیری فاصله تا اشیاء به منظور ایجاد یک نقشه سه بعدی در محدوده 200 متری استفاده می‌کند و اتومبیل را قادر می‌سازد خطرات بالقوه را تجزیه و تحلیل کند.

خودرو‌ها همچنین از مجموعه دیگری از دوربین‌ها در قالب یک دوربین استاندارد از طریق شیشه جلو اتومبیل و برف پاک کن بهره می‌برند. این نیز برای بررسی خطرات احتمالی در نزدیکی خودروی شما کاربرد دارد، مانند افراد پیاده، دوچرخه سواران و رانندگان دیگر، در حالی که همچنین می‌تواند علائم راهنمایی رانندگی و چراغ‌های ترافیکی را تشخیص دهد. این رادار نصب شده بر روی سپر که در حال حاضر در کروز کنترل مستقل استفاده می‌شود، برای تشخیص وسایل نقلیه در جلو و پشت ماشین مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در بخش بیرونی، ماشین دارای یک آنتن هوایی نصب شده در عقب است که اطلاعات جغرافیایی منطقه را از ماهواره های GPS، و یک سنسور اولتراسونیک در یکی از چرخ‌های عقب دریافت می‌کند که بر تحرکات خودرو نظارت می‌کند. داخل خودرو دارای ارتفاع سنج، ژیروسکوپ و سرعت سنج است که برای اندازه گیری دقیق‌تر موقعیت خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرد. همه این سنسورها به صورت یکپارچه عمل می‌کنند و اطلاعات دقیقی را از موقعیت ماشین بدست می‌آورند، در نتیجه ایمنی بیشتری را ایجاد می‌کنند.

پس از انجام آزمایش‌های سخت، گوگل اعلام کرد که ماشین بدون راننده این شرکت بیش از 700000 مایل (1?12 میلیون کیلومتر) را بدون ثبت هیچ گونه تصادف پیموده است (یک ضربه از پشت گزارش شده است، که راننده دیگر مقصر شناخته شده است). این یک رقم فوق العاده قابل توجه است، به ویژه زمانی که با حوادثی که روزانه توسط خطاهای انسانی رخ می‌دهد مقایسه می‌شود.

گرمکن‌ صندلی به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر سفر خود را انجام دهید. با فشار یک دکمه می‌تواند شروع به گرم کردن شما در روزهای سرد کند. آنها از یک مدار و یک المنت به عنوان یک عنصر گرمایشی برای گرم کردن صندلی‌ها استفاده می‌کنند و معمولا زیر صندلی‌ها نصب می‌شوند. برخی از وسایل نقلیه جدیدتر دارای یک  گرمکن صندلی فابریک  نصب‌شده زیر پوشش صندلی هستند. یک گرمکن صندلی ممکن است شامل یک قسمت جداگانه برای پایین صندلی و یک پشتی یا یک پد باشد که قسمت‌های مختلف صندلی را پوشش دهد.

در یک وسیله نقلیه که با صندلی‌های گرم تجهیز می‌شود، معمولا برای هر یک از صندلی‌های جلو ، پدهای حرارتی وجود خواهند داشت. با این حال، در حالی که این بیشتر متداول است، همه وسایل نقلیه هر دو صندلی جلو حرارت داده نمی‌شوند؛ برخی از وسایل نقلیه فقط یک گرمکن صندلی در طرف راننده دارند. به طور معمول، گرمکن‌های مخصوص صندلی یک گزینه برای وسایل نقلیه هستند که صندلی‌های چرمی دارند، اگرچه برخی وسایل نقلیه نادر وجود دارند که می‌توانند این گرمکن‌های صندلی را روی صندلی‌های پارچه‌ای آنها قرار دهند.

نمی‌دانم آیا باید گرمکن صندلی من جایگزین شود یا نه؟

سیم‌کشی داخل گرمکن صندلی ممکن است با قطعی مواجه شود و گرمکن روی صندلی نتواند کار کند. مدار الکتریکی داخل دستگاه حرارت کمی شبیه به یک مدار ریسه لامپ است. اگر تا به حال یک مجموعه بد از این ریسه‌های لامپ را داشته‌اید، می‌دانید که یک لامپ سوخته می‌تواند کل رشته را خراب کند. در تشک صندلی تان، یک قطعی در مدار می‌تواند باعث کار نکردن کل قسمت گرمکن صندلی شود.

ممکن است متوجه شوید که این پد وقتی آن را روشن می‌کنید، گرم نمی‌شود، یا کم گرم می‌شود، یا فقط پشتی قطع است و یا بالعکس. الکتریسیته می‌تواند تا جایی که قطعی در مدار وجود دارد منتقل شود. در بعضی از مواقع ممکن است یک نقطه بسیار داغ در صندلی خود داشته باشید. این قسمت در آینده نزدیک قطع خواهد شد. هنگامی که قسمت معیوب را حذف می‌کنید، می‌توانید علامت سوختگی روی پوشش، در آن منطقه را ببینید. اگر جایی از گرمکن صندلی شما دارای نقطه بیش از حد داغ است، باید گرمکن صندلی خود را خاموش کنید تا از خطر سوختن پوست خود و یا از شروع آتش‌سوزی الکتریکی خودرو جلوگیری کنید.

اگر گرمکن صندلی شما گرم نشود، باید برق ورودی و مدار داخلی تا المنت را چک کنید. همچنین ممکن است فیوز سوخته باشد یا یک مشکل در سیم‌کشی داشته باشید. شما در برخی از موارد باید از یک مولتی‌متر برای چک کردن ولتاژ استفاده کنید.

تعدادی از عوامل می‌توانند به سیم‌کشی داخل گرمکن صندلی آسیب بزنند. اعمال بیش از حد فشار بر روی صندلی با ایستادن یا زانو زدن بر روی آن می‌تواند به گرمکن آسیب برساند. سیم‌ها می‌توانند توسط اجسام سنگین با گوشه‌های تیز قطع شوند. این سیم‌ها نیز می‌توانند بخاطر استفاده بیش از حد فرسوده شده باشند. بهتر است از قرار دادن گرمکن صندلی بر روی درجه حرارت بالا برای مدت‌زمان طولانی اجتناب کنید.

آیا خودمان می‌توانیم گرمکن صندلی را جایگزین کنیم؟

شما قطعا می‌توانید گرمکن صندلی خود را تعویض کنید، اما باید کمی زمان برای این پروژه کنار بگذارید. اگرچه هیچ چیز به خصوص، در مورد تعویض گرمکن صندلی وجود ندارد، اما دقت نکردن در نصب می‌تواند مشکل ایجاد کند. برای دسترسی به سیستم گرمایشی باید صندلی‌ها را از داخل اتومبیل یا وانت خارج کنید. آن وقت مجبور خواهید بود پوشش صندلی را کنار بکشید. سپس می‌توانید پد قدیمی را بردارید و یک گرمکن جدید را با آن جایگزین کنید. سپس می‌توانید روکش صندلی را در جای خود نصب کرده و آن را در ماشین یا وانت خود نصب کنید. همانطور که گفتیم، این فرآیند ساده است اما زمان و تلاش قابل‌توجهی را به همراه خواهد داشت.

چه زمانی نیاز به تعمیر و یا تعویض گرمکن صندلی وسیله نقلیه خود دارید؟

آیا گرمکن صندلی اتومبیل شما سوخته است؟ یا، اگر صندلی‌های اتومبیل شما به خوبی گرم نمی‌شود؟ در این مواقع اگر خرابی گسترده نباشد شما می توانید آن را تعمیر کنید و قطعات سوخته و خراب را با انواع سالم و نو جایگزین کنید. برای خودروها همچنین یک کیت گرمکن صندلی فابریک هم به فروش می‌رسد که می‌توانید آنرا در هر وسیله نقلیه با سیستم الکتریکی 12 ولت نصب کنید. ‌گرمکن‌های صندلی به سرعت کار می‌کنند و به طور مستقیم به بدن شما گرما می‌دهند تا شما را گرم و راحت در داخل خودرو نگه دارند، وقتی که دمای هوای بیرون سرد است. برای کسانی که در مکانی زندگی می‌کنند که در آن دما، زمان زیادی را در محدوده منفی صرف می‌کند، داشتن آپشن گرمکن صندلی، یک موهبت خواهد بود.

در اسمارت آپشن، ما داری گرمکن‌های صتدلی فبریک با کیفیت بالا هستیم و اگر سوالی در مورد این گرمکن‌ها داشته باشید می‌توانید با ما تماس بگیرید تا شما را برای خرید راهنمایی کنیم. اگر از انتظار برای گرم شدن خودرو در روزهای سرد خسته شده‌اید و می‌خواهید خودروی سرد خود را در مدتی کوتاه به جایی گرم تبدیل کنید گرمکن‌های مخصوص صندلی آن چیزی هستند که وسایل نقلیه و بدن شما به آن نیاز خواهند داشت.